Ροκ!;

Ο όρος ροκ στη μουσική, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα είδη που προέκυψαν από την εξέλιξη του είδους του rock and roll. Η μουσική ροκ στο σύνολό της, αποτελεί ένα είδος δημοφιλούς μουσικής που χαρακτηρίζεται συνήθως από έντονο ρυθμό και από ευδιάκριτη, χαρακτηριστική μελωδία φωνητικών η οποία συνοδεύεται συνήθως από ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο και ντραμς. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται και πληκτροφόρα όργανα, όπως πιάνο ή συνθεσάιζερ.
  Εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στην Αμερική και είχε ως βάση την τεχνοτροπία του Rhythm and Blues και το ρυθμό του rock and roll των αφροαμερικάνικων κοινοτήτων των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και το rockabilly, που στην ουσία ήταν η έκφραση των λευκών μέσω των προαναφερθέντων ειδών αφροαμερικανικής προέλευσης. Συνεισφορά στον ήχο που πρωτοχαρακτηρίστηκε ροκ, θεωρείται ότι είχε και η country μουσική. Αυτή, είχε στοιχεία μπλουζ και βασιζόταν στα παραδοσιακά είδη μουσικής των κατοίκων των ΗΠΑ και ήταν πολύ δημοφιλής, κυρίως μεταξύ των λευκών και στο Νότο.
  Η μουσική ροκ επηρεάστηκε και επηρεάζεται ακόμη και σήμερα από τα άλλα είδη μουσικής που είναι δημοφιλή ανά περίοδο. Στη δεκαετία του 1960, η παραδοσιακή (folk) μουσική των λευκών κοινοτήτων των ΗΠΑ επηρέασε το υβρίδιο που ήταν γνωστό ως ροκ εκείνη την περίοδο, αλλά και επηρεάστηκε από αυτό με αποτέλεσμα τη δημιουργία του φολκ ροκ. Παράλληλα, γίνεται γνωστό το μπλουζ ροκ που αποτελεί την έκφανση του ροκ που δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ηλεκτρική κιθάρα και στις μπλουζ ρίζες της μουσικής αυτής. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, εμφανίζεται το ψυχεδελικό ροκ, που φέρει στοιχεία από μουσικές της ανατολής. Λίγα χρόνια αργότερα, οι μουσικοί της ροκ που είχαν τζαζ παιδεία και μουσικοί τζαζ, δημιούργησαν το μίγμα που έγινε γνωστό ως τζαζ-ροκ φιούζιον, ή απλά φιούζιον. Στη δεκαετία του 1970, το ροκ υποσκελίστηκε από την επικράτηση της ντίσκο που αποτελούσε ένα μίγμα σόουλ, φανκ και λάτιν μουσικής και δέχτηκε επιρροές από τα είδη αυτά. Παράλληλα, δημιουργούνται τα υποείδη σοφτ ροκ, προγκρέσιβ ροκ, πανκ ροκ και χέβι μέταλ. Τη δεκαετία του 1980, γίνεται δημοφιλές το χαρντ ροκ και το εναλλακτικό ροκ (alternative rock) κάνει τα πρώτα του βήματα. Στην επόμενη δεκαετία, τα υποείδη της ροκ που εισάγονται είναι το γκραντζ, το μπριτ ποπ και το ανεξάρτητο ροκ (indie).
  Αυτα,οσον αφορα την Ροκ μουσικη.Ο ορος ροκ ομως εχει συνδεθει και με μια φιλοσοφια-τροπο ζωης.Δεν περιοριζεται στη μουσικη.Τι λοιπον πιο προφανες απο το να ειναι ροκ καποιος που παιζει αυτη τη μουσικη;Και παμε τωρα,το ροκ ειναι συνδεδεμενο με την επαναστατικοτητα,την ανεμελια,το παθος,τη δυναμη αφου απο μονη της ειναι δυνατη μουσικη.Ουπς..περιοριστηκα στα θετικα.Επισης ειναι γνωστο για,τα ναρκωτικα,τα τσιγαρα,τα ποτα και τα ξενυχτια,τα οργια,τα οποια  ολα με τη σειρα τους οδηγουν στο θανατο(ειτε λογω αυτοκτονιων ειτε λογω κακης ζωης και κρεπαλων).Τωρα για σατανισμους και παπαριες δε θα κανω καν αναφορα.Τα ειδωλα λοιπον της ροκ που προβληθηκαν,προβληθηκαν υπο το πρισμα των αρνητικων αλλα υπο την ασπιδα των θετικων.Και οταν καπου στα 12-13-14 οι εφηβοι ανακαλυπτουν το μοναδικο αυτο ειδος μουσικης,πασχιζουν να μοιασουν στα προτυπα.Απο το 60 και μετα αυτο γινεται.Το πιο ωραιο ομως ξερετε ποιο ειναι;Οτι οσοι το 60 ηταν 14 τωρα ειναι 64.Η επαναστατικοτητα εγινε συμβιβασμος,η ανεμελια συντηρητισμος,το παθος βαρεμαρα,η δυναμη αδυναμια και το ροκ που τοτε ηταν συνδεδεμενο με θετικα εγινε ποπ ή καθολου μουσικη.Rolling stones,black sabbath,deep purple,ac/dc,doors,εναπομειναντες beatles,led zeppelin και αλλοι τι ειναι πλεον;Λεφταδες γεροι που εχουν βαρεθει τη ζωη και συνεχιζουν τις συναυλιες η κααποιες ηχογραφησεις μια στο τοσο για να εξασφαλησουν χρηματα για τις επερχομενες εγχειρισεις σε 10 χρονια,για καθαρα ναρκωτικα,ή για να προβαλλονται και να μη ξεχνιουνται απο τα μεσα.Πω..πολυ μαυρα δε τα βλεπω τα πραγματα;Ειναι λες και συχενομαι τη ροκ!Κ ομως αυτη τη στιγμη που γραφω στα ηχεια μου παιζει το brown sugar των stones.Αγαπω τη ροκ οσο αγαπω τη μουσικη ισως επειδη το 90% της μουσικης μου παιδειας στηριζεται και οφειλεται στη ροκ.Εχω μακρυα μαλλια.,ντυνομαι με τζιν και ανοιχτα πουκαμισα,με μωβ,μαυρο και καφε χρωματα,εχω γενια,πινω μπυρες σχεδον καθε μερα,παιζω ηλεκτρικη κιθαρα,ειμαι επαναστατικος,παθιασμενος,ανεμελος(περαν του κανονικου)και δυναμικος.
  Αηδιαζω και μονο στην ιδεα οτι σε 50 χρονια θα ειμαι συμβιβασμενος,συντηρητικος,βαρετος,αδυναμος και δε θα ακουω μουσικη.Και κατηγορω ολους τους ''γερολυκους'' που κατηντησαν ετσι.Η ζωη του ροκα ειναι καταραμενη.Αλλα εδω και 7 χρονια ισως και παραπανω εχω επιλεξει αυτην την καταρα και τρεφομαι απο αυτην.Δε θελω να την εγκαταλειψω για κανενα λογο ποτε μου.Δε ξερω αν ειμαι ροκ τι στο διαολο ειναι ροκ τελος παντων;Ξερω μονο οτι οταν ακουστει ενα χτυπημα στα ντραμς,ενα αρπισμα ηλεκτρικης κιθαρας,ενα σλαπ στο μπασο,και μια τσιριχτη φωνη να τα επικαλυπτει βρισκομαι και εγω εκει,καπου..

Νυυυ-χταααα στΑΑσου!

Μπορει να μου πει καποιος γιατι δε νυσταζω 5μιση η ωρα το πρωι;Γιατι το φως της ημερας επιβαρυνει τα ματια μου;Γιατι μπορω και λειτουργω τη νυχτα καλυτερα απ οτι τη μερα;Εγω δεν μπορω να μου απαντησω μια φορα παντως.Παρ αυτα τις νυχτες εχω κανει και τα μεγαλυτερα λαθη.Σα ναμου παρεχεται μια αρντικη σκοτεινη ενεργεια η οποια τη μερα δεν υπαρχει πουθενα.Απο τη στιγμη που ο ηλιος θα δυσει ξεκιναει η δικη μου μερα.Νιωθω πιο ισχυρος μα και πιο ευαλωτος,πιο σιγουρος μα και πιο μπερδεμενος,πιο καταθλιπτικος μα και πιο χαρουμενος μα στο τελος και τα δυο ταυτοχρονα.Τη μερα δεν υπαρχουν παρομοια διλημματα.Λειτουργω υπο διαφορετικο περιβαλλον.Εχω μια συγκεκριμενη κατευθυνση να ακολουθησω που δεν περιοριζεται σε τετοιου ειδους σκεψεις.Η ρουτινα μου δηλαδη.Αυτο,αυτο κ αυτο..Μα σαν πεσει η νυχτα..Ειναι λες και το φεγγαρι με αλλαζει.Και οχι δεν ειμαι ουτε λυκανθρωπος ουτε βρικολακας ουτε κανενα μαγικο πλασμα,οσο ξερω τουλαχιστον.Ειμαι σαν τον υπολοιπο κοσμο.Ο ορος ανθρωπος της νυχτας μου ταιριαζει,οχι με την εννοια του μαφιοζου αλλα με αυτου που απολαμβανει τη νυχτα,ζει τη νυχτα,ενδυναμωνεται/αποδυναμωνεται απο αυτη.Τιποτα περαιτερω.

Επειδη

Πολλες φορες καθομαι τα βραδια και σκεφτομαι,κ το ενα ποτηρι φερνει το αλλο.Αλλες φορες ειμαι χαρουμενος οταν γινεται αυτο,αλλες οχι.Οπως και να χει,ειναι απλα σκεψεις που εκφραζω δεν ειναι κ τι πιστευω εντελως.Πολλα απο τα κειμενα μου συμφωνα με το τι πιστευω τωρα ειναι λαθος.Δεν υπαρχει λογος να τα παιρνετε ολα στα σοβαρα.Δεν ειναι τιποτα σοβαρο γυρω μας για να παρετε στα σοβαρα εναν 19χρονο που απλα γραφει οτι του κατεβαζει η σκεψη..Πολλα απο οσα γραφω μαλιστα μπορει να μην αναφερουν καν εμενα αλλα να τα γραφω εκφραζοντας τον σπυρο τον γερασιμο το βαγγελη(τυχαια ονοματα).Ειμαι μια χαρα.Αληθεια.'Η και οχι...

Μαυριλα φιλε μου,ή απλα..εγω.

Κ εφτασα στο σημειο να φοβαμαι τον εαυτο μου.Μου συμπεριφερομαι αθλια.Το γνωριζω αυτο.Με πειθω να εναντιωνομαι σε οτιδηποτε μου αρεσει.Σε οτιδηποτε θα με κανει χαρουμενο,μονο κ μονο βαζωντας μου την ταμπελα της ανασφαλειας.Καταστρεφοντας μου καθε λογο χαρας.Οχι,δε μπορω να πω,καλα ειμαι ψυχολογικα,αλλα οχι οπως θα ηθελα-οπως θα επρεπε.Και ολα αυτα τα πρεπει απο την αλλη;Ποιος οριζει τι πρεπει και τι δεν;Οχι οχι,απλα εναντιωνομαι στη θεληση μου.Με βριζω με χτυπαω εκει που ποναω με κανω υποχειριο μου,μα στην πραγματικοτητα εγω γινομαι το υποχειριο.Ο κυριος εγω κ ο εαυτος μου στο τελος ειναι το ιδιο ατομο.Αυτοκαταστρεφομαι.Ναι,αυτο κανω.Με εμποδιζω να ζησω.Αληθεια,τι φοβαμαι τοσο πολυ;Φοβαμαι να ζησω;Δε μου αξιζει η ζωη τοτε.Ισως καποιος ο οποιος ηταν ερωτευμενος με τη ζωη να αξιζε κ αντ αυτου εγω ενας μπερδεμενος ξεφτισμενος αντι να ζω,πεθαινω ολο κ περισσοτερο καθε μερα.Αυτο που με τρομαζει,ειναι οτι μ αρεσει.Μ αρεσει να ειμαι μοναχικος,ανεξαρτητος,αυτονομος να μην δεχομαι συμβουλες ακομα κ αν ξερω οτι ειναι για το καλο μου.Ειμαι χαζος;Η μηπως δεν εχω βγει απο την εφηβεια ακομα;Τα χρονια μου,υπονοουν οτι ειμαι ενηλικας,υπευθυνος ικανος για πραγματα που ενα παιδι δε θα μπορουσε να διανοηθει.Αλλα...ειμαι ενα παιδι,παγιδευμενο σε σωμα ενηλικου.Εκνευριζομαι με οσα θα εκνευριζοταν ενα παιδι,χαιρομαι και διασκεδαζω με οσα θα χαιροταν και θα διασκεδαζε ενα παιδι.Ο αιωνιος εφηβος.16.Εκει ανηκω.Στα 16.Δε μεγαλωσα.Εχω μεινει εκει.Και μ αρεσει.Ακομα κ οι παραπανω σκεψεις ειναι τοσο..απλοικες.Φοβαμαι να μεγαλωσω,να δειξω στον εαυτο μου οτι ειμαι αυθορμητος.Με πιεζω.Κ στο τελος,σκεπτομενος ολα αυτα ηδονιζομαι με την καταπιεση που μου εχω επιφερει.Οι λεξεις:''Εισαι ανωριμος'' αντηχουν ακομα στο μυαλο μου απο την τελευταια φορα που ειπωθηκαν.Ναι goddammit ειμαι,κ ειμαι περηφανος γ αυτο.Ισως να μην εζησα τα χρονια μου οπως επρεπε.Παλι το πρεπει.Πεταγεται εκει που δεν το περιμενεις.Ποιος μας εχει βαλει σ αυτο το τρυπακι;Να θεωρουμε οτι ΠΡΕΠΕΙ να ζουμε συμφωνα με τα ΠΡΕΠΕΙ;Δε θα κατσω να ασχοληθω καν.Με εμποδιζει η ποσοτητα του αλκοολ στο αιμα μου να αναλογιστω.Για ακομα μια φορα ισως να μη βγαζω καποιο νοημα.Well,αυτη ειναι η ιστορια της ζωης μου.Να μη βρισκω νοημα σε τιποτα,να μη μπορω να δωσω νοημα σε τιποτα.Χα,ειμαι ανεκδιηγητος.Απλα δεν μπορω να ξεκολλησω το μυαλο μου.Συγχαρητηρια σε μενα λοιπον,για ακομα μια φορα.Αυτοκαταστρεφομαι.Γιατι αυτο ξερω να κανω καλυτερα.Βαθια μεσα μου ομως,κατι φωναζει,σπαραζει,οδυρεται.Ζησε.Ξεχνα τι πρεπει και τη μη.Κανε αυτο που θα εκανε καθε 16χρονος αν πραγματικα νιωθεις ετσι,μη γινεσαι ο 16χρονος emo!Αυθορμητισμος ladies and gentlemen!Ακου τη γαμημενη καρδια σου μια φορα.Σπασε τους τοιχους που μονος σου εχτισες στο μυαλο σου!Μη μενεις εκει κλεισμενος!ΖΗΣΕ!Ναι,μ αρεσουν οσα λεει αυτο το κατι βαθια μεσα μου.Τι σημασια εχει ομως;Το πρωι θα ξυπνησω και οι φραγμοι μου θα ειναι μεγαλυτεροι.Και θα μεγαλωνουν μερα με τη μερα.Και εμενα θα μου αρεσουν.Οπως προειπα...η ιστορια της ζωης μου!