Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Νιωθω


Κυριολεκτικα δεμενος με εξαιρετη διαμαχη,προσωρινα αναμμενος και παραξενος.Αφεψημα στιγμης ανιερης,διστακτικης.Ομιλια,σκαρτη,λιγο φευγατη,πονεμενη απο λυπες και οργες.Περασμενες οργες.Ανακαλυψα τι κρυβεται πισω απο την αληθεια καθε καλοφτιαγμενου ψεμματος.Ξερω οτι προσμενω ασσυληπτα γνωστα ρεαλιστικα ποτηρια λαθων,μα ετσι φτιαχτηκα.Να υπηρετω την τελειοτητα της στιγμης,να μην αφηνω τη δυστυχια της ημερας να καταστρεφει τη νυχτα.Η νοσταλγια μου ειναι πλεον τοσο προχωρημενη που αδυνατω να την αναζητησω.Πισω απο σαθρες νοτες θα κρυβομαι,το νεο μου καταφυγιο θα ειναι ο χρονος,αυτος που οταν ολοι με παρατησαν εσταθη διπλα μου να μου θυμιζει οτι ειναι νωρις και αργα ταυτοχρονα.Και εκει,οταν επεσα στα διχτυα της ιδαιτεροτητας ξεθαρρεψα ψαχνοντας μια αλλη μορφη στο λαβυρινθο του αποκοσμου.Εντυπωσιακες εικονες ανουσιες μα και σημαντικες κοσμουν την αναιρεση ουσες γνωστριες οτι ολα προκειται να αλλαξουν πορεια σε πολυ λιγο.Το μαυρο...Η μαυριλα,αυτη η μουντιλα διακατεχει εξαιρετα οτιδηποτε παρεχει ευσημα σε μενα.Χαρτινες ζελατινες μου απαγορευουν να αναπνευσω.Θελω, επιθυμω, διαταζω την ωρα και προσδοκω.Γνωριζω τελεια που παταω.Για πρωτη φορα.Το νοημα ηταν να αφεθω στην κυριοτητα της παγωμενης εξελιξης,στο μερος οπου το καινουριο ειναι πολυ πιο παλιο απο το παλιοτερο.Τα ποδια μου εχουν συναισθηση του τι προκαλουν οταν τρεμουν,γι αυτο σταματησαν,και επραξαν σοφα.Καπνος,αλκοολ,ουσιες,πραγματα φτιαγμενα απο τον ανθρωπο για τον ανθρωπο,και ο ανθρωπος προϊον θανατου ειναι εξαλλου.Αποσαφηνιζω:Ειμαι υγιης,τρανος και μεγιστος.Στην χροια του εαυτου μου τουλαχιστονΠαρε με στο ποταμι της συμφιλιωσης καλο μου κερι,οσο καιγεσαι για να κανεις ορατα τα παντα γυρω μου,εγω ταξιδευω.Μα..να!Καπου εδω εχω φτασει εκει που ηθελα.Κατεβηκα στην ωρα μου,ισως μια σταση πριν,αλλα θα περπατησω ξεπερνωντας την πολυκοσμια της προφυροτητας.Εφτασα.Ειμαι εδω.Μονος μεν αλλα σε ενα ευφορο εδαφος για ιδεες σκεψεις και βροχη.Θαυμαστε με!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου