Και που γραφω εδω μια στο τοσο τι;Αποφασισα να γραψω κατι πιο μεγαλο και ολοκληρωμενο και φυσικα οχι τοσο προχειρο..Εχω ηδη ξεκινησει,εδω θα παραθεσω ενα κομματι.Το μπλογκ λογικα θα συνεχιζω να το χρησιμοποιω αλλα ισως πιο αραια,ήοποτε κατσει ενιγουει..Αυτο ειναι το πρωτο κομματι που βγαζω σε δημοσιοτητα(ωπα μου κιολας)
Aκρη παντως δε θα βγαλω..Η απογοητευση ειναι κατι προ πολλου πεπερασμενο,ο θυμος υπηρχε καθ'ολη τη διαρκεια,η αγανακτηση δεν οδηγησε πουθενα..Ο ορος ''εξοργισμενος''ισως να μπορει να περιγραψει κατα το 1/10 την κατασταση στην οποια βρισκομαι.Εγινα μολις 20 και ολα ειναι τοσο θαμπα απο δω και περα.Γεννηθηκα και ηταν προκαθορισμενο οτι θα ζησω σε ενα συγκεκριμενο συστημα το οποιο θα διοικουν ή μαλλον επιβλεπουν(αφου και αυτοι εγιναν δεσμιοι αυτου που κατασκευασαν)καποιοι ''ανωτεροι'' μου.Γιατι αυτους δε τους γεννησε μανα βλεπετε, εσκασαν ξαφνικα απο τη γη,και ειναι ανωτεροι.Κοιταω εξω απο τα παραθυρο μου και βλεπω μια ασταθεια,εχω καταλαβει ποιοι ειναι οι εχθροι μου αλλα και ταυτοχρονα ποσο ασημαντος ειμαι μπροστα τους.Πιανω το κεφαλι μου δυνατα για να σταματησουν οι σκεψεις μα ολο και δυναμωνουν..Τραβαω τα μαλλια μου,κυριολεκτικα, δε με νοιαζει αν τα ξεριζωσω,αν τα βγαλω.Στο κατω κατω ισως τοτε βγαλω κατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου